10.000 km en ik ben in Kazachstan!

Zo, ruim 10.000km verder en ik zit in de Kazachstaanse hoofdstad Astana! Ik ben na drie weken door Rusland zonder aangehouden te worden door de politie (geld helaas niet voor Kazachstan). Ik vond Rusland erg leuk, maar het was niet zonder slag of stoot. Zoals jullie weten ben ik al aangevallen door een hond en heb ik vastgezeten in de modder. Maar er voor meer....

Dag 37, Ufa

Zo, lekker en dagje rust. Kleren wassen en een nieuwe mp3-speler kopen (mijn mooie Denta muziekbox incl. geheugenkaart met muziek is gestolen. Met hulp van thuis had ik ook snel weer muziek. In het winkelcentrum was het dak ingestort door al het regen die dag (gelukkig zat ik niet op de motor). Het lijkt ook niet meer op Rusland maar op half Turkije, de Islam wordt hier dan ook goed vertegenwoordigd.

Dag 38, Ufa naar Ulst-Katav, 168km.

Ik ben nog geen uur onderweg en het landschap is bergachtig geworden. De stijg en daal tussen de 200 en 900 meter. Wat wel mooie uitzichten met zich meebrengt. Al snel kom ik er ook achter dat er een extra twee uur tijdverschil is. Nu vier uur tijdverschil met Nederland. Dus toen ik een prachtig slaapgelegenheid bij een rivier zag een hiernaartoe wilde rijden besloot ik halverwege te keren omdat het te modderig werd. Te laat dus! Toen ik weer terug wilde (helling omhoog) heb ik mijn koppeling verbrand, dus rijden zat er niet meer in. Na een uurtje had ik hulp gevonden en trokken we met zijn drieën de motor de verharde weg op. Daarna heeft hij mij gesleept naar Ulst-Katav in de hoop dat daar iemand mijn motor kon maken. Uiteraard niet, mijn motor ging in zijn garagebox en ik heb bij hem gegeten en overnacht. In de avond heeft hij een garage in Ufa gevonden en vervoer geregeld.

Dag 39, Ulst-Katav naar Ufa, 0km (zelf gereden).

Zo, in de ochtend mijn motor en spullen in de vrachtwagen en op naar de garage. De weg was nogal hobbelig, dus ik was erg blij dat hij me een paar keer naar mijn motor liet kijken. Voor mijn gevoel stond die niet echt stevig. Na zes uur (eigenlijk had het maar 150km hoeven zijn) kwamen we na veel zoeken bij de garage. Eerst had hij nog 75km tever gereden die we weer terug moesten (hij wist de weg zei hij). De motor uitlaten was echt eng, de laadruimte is ongeveer 1.20 van de grond. En dan met slechts drie man en een oude plank de motor uitladen, ik moest gelijk aan homevideos denken. Gelukkig ging het goed. Echter de garage was gewoon gewoon iemands huis, hobbiest dus. Omdat het al laat was aten we eerst wat en gingen toen aan de slag met demonteren van mijn motor. De koppelingsplaten roken zelfs verbrand en het metaal was blauw. Daarna kwam er allemaal familie over de vloer die nieuwsgierig waren naar die Hollander op de motor. Het werd laat en ik mocht er zelfs blijven slapen.

Dag 40, Ufa

Onderdelen bestellen, veel geregel en contact met veel mensen. Eind van de dag kreeg ik het goede nieuws dat de onderdelen besteld waren. Ondertussen werd er aan een Chinese chopper gesleuteld. Daarna ging ik achterop bij hem op de chopper om naar de bank te gaan. Verschrikkelijk! Spookrijden op de snelweg, afgesneden worden door een bus. Ik was blij dat ik kon afstappen. In het verkeer rijd niemand zonder gordel en bellen en drinken tijdens het rijden is geen probleem. Onbegrijpelijk! In de avond heerlijk wezen barbecuen bij haar ouders (met zwembad).

Dag 41, Ufa

Ook vannacht weer bij hun op de slaapbank geslapen. Maar met een Russisch borreltje voor het slapen gaan, slaap je als een roos. Die Russen drinken wat af zeg. In de middag zijn we wezen vissen, maarzondert succes. Om half uur in de avond nog een keer proberen tot acht uur in de morgen. Een paar vissen gevangen die ook meegingen naar huis als voedsel. Om bij het visstekkie te komen moesten we over erg slechte paden, maar met de oude Lada kwamen weet overal doorheen. Op gegeven moment kwamen we een vos tegen die hij gelijk maar probeerde te overrijden. Russen zijn niet zo diervriendelijk.

Dag 42, Ufa

Pas om negen uur in de morgen lag ik op bed. Om twee uur kwamen de onderdelen binnen en zijn we gelijk aan de slaag gegaan. Eind van de middag reed mijn motor weer incl. nieuwe olie en oliefilter. Wat een heerlijk gevoel weer op mijn motor rijden! Vannacht slaap ik nog een keer bij hun en dan ga ik weer verder.

Dag 43, Ufa aan naar Chelyabinsk, 432km.

Zo, even wat tijd inhalen dus lekker doorrijde. Omdat ik bij de mensen mijn regenjas was vergeten (die me uit de modder hadden geholpen), stopte ik bij hun huis (helaas waren ze niet thuis). Toen ik weg wilde rijden startte mijn motor niet meer, bleek de stekker van de startmotor los te zitten. Oh oh, die motor toch. Tegen zessen kwam ik bij mij hostel aan. Iedereen weer erg nieuwsgierig naar mij. Toeristen worden toch echt schaarser hier.

Dag 44, Chelyabinsk naar Kostanay, 320km.

Ja, vandaag ga in Kazachstan in! Na twee uur wachten mocht ik de grens betreden. Een uur later stond ik aan de andere kant. Met geweldige hulp van een engels sprekende Kazachstaan die me ook hielp met een motorverzekering. Kazachstan is gelijk heel anders, kaal! Geen bos, geen bergen, helemaal niks. Wel gelijk door de politie aan de kant gezet voor controle, al snel mag ik verder. De eerste nacht in een luxe hotel waar ik test Britten ontmoet die met de auto 14 maanden rijden/backpakken. Samen nog wat gedronken en terug naar mijn hotel kamer.

Dag 45, Kostanay naar ergens, 220km.

Voordat ik kon gaan rijden moest ik mij registreren bij de immigratie politie. Om drie uur na veel heen en weer gerijd van het hotel naar het bureau, gestempel en lunchpauzes kon ik geregistreerd gaan rijden. Reizen is niet zonder gedoe! De wegen zijn verschrikkelijk. Met regelmaat gewoon grindbakken in de weg en kraters. Asfalt dat wel 50 jaar oud lijkt en overal kraaien op de weg! Onderweg valt er weinig te beleven, eigenlijk wat saai. Op gegeven moment mijn tent maar naast een zijweggetje gezet.

Dag 46, ergens naar nationaal park bij Burbary, 275 km.

Mmh, Kazachstan is saai. Weinig te zien naast oneindige uitzichten. De wegen zijn slecht en benzine is schaars. Er zijn al weinig benzinestations, is benzine soms ook uitverkocht of word geld niet geaccepteerd ( alleen speciale bonnen). Eenmaal bij het park wel veel bos en water. Ik heb mijn tent aan een meer gezet en lekker kunnen zwemmen.

Dag 47, Park naar Astana, 265km

Wie had dat gedacht, prachtig snelweg tot aan Astana. Ik was dus vroeg in Astana. Maar voordat ik Astana kwam werd ik door de politie aan de kant gezet. Hij controleerde alles en was erg brutaal, hij deed zelfs mijn horloge om en telde mijn geld. Ik hield het zeer goed in de gaten en mijn horloge en geld nam ik ook direct terug. Astana leek eerst op een vieze stad (ratten zo groot als konijnen en reuze insecten), tot ik aan de andere kant van de rivier kwam, prachtige en moderne gebouwen die in de avond actief verlicht zijn en sommige gebouwen functioneren als reuze tv-schermen. Heel mooi en modern allemaal. Ik ging op stap met een paar locals waar ik ook had gegeten.

Dag 48, Astana, 30km.

Zo, als toerist door de stad gereden en veel foto's gemaakt. In een super mall met verschillende attracties, zwembad en strand wezen shoppen voor een nieuwe regenjas die ik was vergeten bij iemand thuis. Astana is toppunt van modern met een zeer groot contrast met de andere kant van de stad dat bijna op een Indiase markt lijkt. Ook heb ik een extra jerrycan gescoord omdat ik straks tot wel 600km geen benzinestation tegen kan komen. In de avond heb ik voor de Kazachstanen hutspot gekookt. Werd er op prijs gesteld. Ook even mijn achterwiel laten aanspannen (Ik kreeg zelf niet alle nippels los). Ik moet alleen mijn motor nog wassen, kenteken was niet eens leesbaar meer. Ik was vandaag opnieuw aangehouden, ben benieuwd hoe vaak dat nog gaat gebeuren.

Binnenkort weer een update, daarna een tijdje waarschijnlijk niks. In Oezbekistan en Turkmenistan schijnt Internet erg schaars en zeer langzaam te zijn.