Rusland, vele malen beter dan verwacht!

Zo, ondertussen alweer bijna uit Rusland, een jaartje ouder en genoeg meegemaakt met al 8.500 km gereden.

Rusland is een bijzonder land en de leukste tot nu toe, de aardigste mensen (mannen, vrouwen niet echt), laagste benzineprijs (65 à 72 cent de liter), lekker wildkamperen en veel wodka!

Buiten de steden zijn de huizen zet armoedig, vervallen houten huisjes en met een grote straat door de dorpjes (snelweg, althans dat moet het voorstellen). Alle grotere steden hebben volop oude flats. Een uiteraard zie je overal Lada's.

Oh ja, niks is te lezen of iets uit op te maken. Maakt het niet echt gemakkelijker!

Dag23, Tallin naar Korkkula (camping), 180 km.

Ik ghad een kort dagje voor de boeg met mooie wegen en volop in het bos (ook al rij ik vaak slechts 100m langs de kust. Ik kwam op een prachtige camping, alles nieuw en luxe sanitair. Ik kreeg zelfs een simkaart met 3g. Mijn tent neergezet en goh wat vervelend, uitzicht op het strand/zee. Eigenlijk wilde ik mijn tent op het strand zettwn, maar ik kon er niet bijkomen met mijn motor. Wel heb ik op het strand gekookt en gegeten, zonsondergang niet te vergeten.

Dag 24, camping naar St. Petersburg, 230 km.

Al snel was ik bij de grens met Rusland, een duitse camper stond voor me in de rij dus die sprak ik aan. Bleek dat ik een nummertje moest halen voor mij beurt aan de andere kant van de stad. Uiteindelijk gevonden waar dat moest, stond ook nergens aangegeven. De grens overgaan ging best gemakkelijk voor de rest. Het bagage werd zelfs maar voor een gedeelte gecontroleerd. En als ik uitlegde wat erin zat was het oké, omdat anders mijn hele motor afgetuigd moest worden. Jeee, in Rusland. Ik had er een triomfantelijk gevoel van overgehouden. Alleen die motorverzekering kon ik nergens afsluiten (voor zover ik kon vinden). Ik onverzekerd naar St. Petersburg, dus rustig aan gereden voor de zekerheid. Wegen waren redelijk, maar het was al snel duidelijk dat Russen niet bepaald netjes rijden (ook te zien aan hun auto's). Eenmaal in mijn hostel (was moeilijk te vinden, want het had dezelfde ingang als het 5 sterren hotel) heeft de receptioniste mij geholpen aan een adres, hopen dat ik daar mij motor kan verzekeren. In de avond ben ik met Tommaso (Italiaan die ik in Riga had ontmoet) wezen eten en later nog wat wezen drinken. En ja, om twaalf uur begon hij heel hard te zingen.

Dag 25, St. Petersburg

Ik ben jarig en in misschien wel de mooiste stad in het grootste land ter wereld. Eerst maar langs de verzekeringsmaatschappij. Uiteraard sprak niemand Engels, maar het was al in een Harry Potter achtig gebouw (heel mooi, vier meter hoge deuren, etc.). Maar het was gelukt, ik ben verzekerd. Terug in het hostel kreeg ik zelfs nog een kaartje met een kleinigheidje van de receptioniste (en dat voor tien euro per nacht). Ik heb te voet de prachtige stad bekeken en om alle eilanden te kunnen zien ben ik in een toeristenboot gestapt. Maar we moesten een tussenstop maken omdat de boot kapot was gegaan, ze konden hem in een half uurtje repareren. In het hostel kon ik gratis gebruik maken van de wasmachine, dus al mijn kleren waren weer lekker schoon (voor de verandering niet over de douche wassen).

Dag 26, St. Petersburg naar Kypolzovo, 360km.

Wat me gelijk opviel is dat de huizen hier echt zet armoedig zijn. Vervallen houten huizen, schreef en verrot, maar verfraaid met een likje verf. Vandaag even over de snelweg, al gaat die gewoon dwars door alle kleine dorpjes. De grotere plaatsen zijn precies hoe ik Rusland voorgesteld had, veel oud hoogbouw en veel beschadigde auto's. Onderweg zag ik nog een vrachtwagen op zijn zij, helaas lag er iets onder dat voorheen een auto was. De spoorwegovergangen op de snelweg zijn zeer grof, iedereen remt ook af om stapvoets overheen rijden. De had een bordje met camping gezien dus daar maar lekker overnachten. Na veel gezoek werd ik naar een parkeerolaats gewezen. Bleek dus een overnachtingsplek voor truckers te zijn. Maar ik kon mijn tent op het stukje gras zetten. Er stond een gebouw met een klein restaurant en wc en douche. Maar het water stinkt verschrikkelijk hier in Rusland, echt een schoon gevoel kreeg ik er niet van (in St. Petersburg had ik nergens last van).

Dag 27, Kypolzovo naar Moskou, 364km.

Zo, het is in ieder geval duidelijk dat de borden niet te lezen zijn en de km-ers achter de plaatsen (als je eet eindelijk achter bent hoe de plaats niet geschreven wordt) van geen kant kloppen, soms worden de kilometers tot de plaats meer ondanks dat je de goede kant op rijdt. De snelweg is ook wel appart, in totaal zijn er drie banen. De middelste baan verander om de 0,4 à1 km om van richting. Dit samen met de Russische rijstijl, levensgevaarlijk! Het was echt ontzettend druk op de weg, tijdens een pitstop kwam ik twee duitsers op de motor tegen die via georgie Rusland in waren gegaan. Leuk om even verhalen en ervaringenuit te wisselen. Al snel was het duidelijk dat Moskou en grote stad is. Ik moest nog bijna twintig km naar het centrum (hostel) en de grote flats stonden al overal. Op de eerste indruk viel Moskou een beetje tegen en ik was redelijk betijds weer in het hostel voor een goed nachtrust (nadat ik het hostel had geholpen met een nederlandse vertaling voor hostelbookers.com).

Dag 28, Moskou

Moskou heb het wel getroffen, is het juist vandaag de nationale dag van het leger. Veel militairen, gelovigen en fans van het leger die zongen, met vlaggen zwaaide, etc. Het was erg warm deze dag dus de fonteinen kon ik goed gebruiken (net als de rest) als afkoeling, heerlijk! Wel moeypt Ik zeggen dat Moskou een erg gezellige stad is, maar St. Petersburg is mooier.

Dag 29, Moskou Vladimir, 225 km.

Rusland kent of een snelweg of zeer weinig kleine wegen, ik wil graag binnendoor maar dat betekend voor nu de helft omrijden. Dus voor de laatste keer toch nog over de "snelweg". Wel heb ik een stukje binnendoor kunnen rijden zonder teveel om te rijden. Ik kwam toen een prachtig meer tegen waar men aan het zwemmen was. Dat wilde ik ook, snel omkleden en het water in! De test van de middag heb ik in het meer doorgebracht. Ook was er een waterglijbaan van de helling met onderaan een schans, erg leuk. Begin van de avond kwam ik in Vladimir waar ik in de Mac een hostel heb gezocht.

Dag 30, Vladimir naar Nizhny Novgorod, 262 km.

Nog geen idee waar ik exact naar toe ging stapte ik op de motor, alleen wegrijden ging zeer moeizaam. Mijn motor wilde gewoon niet. Ik had het een keer eerder gehad (in Boedapest), maar na eventjes kreeg ik mijn vermogen wel terug. Voordat ik de stad uit was had ik besloten niet erop te gokken dat het wel goed zou komen. Bij een autogarage gestopt die me gelijk hielpen (lang leven google translate). Benzinefilters, benzinepomp, luchtfilter schoongemaakt, maar het hielp niet. Toen de bougies eruit gehaald, gitzwart! Die schoongemaakt en het probleem was opgelost. Een motorrijder was halverwege ook komen helpen (zag dat een medemotorrijder in problemen was). Uiteraard accepteerde niemand een vergoeding, maar ik kon de motorrijder wel trakteren op een late lunch. Op aanraden van hem naar Nizhny Novgorod gegaan (Valkenburg van Rusland, maar aan het water).

Dag 31, Nizhny Novgorod naar ergens, 265km.

Voor de verandering alleen maar binnendoor gereden (al zijn de snelwegen ook gewoon net als de provinciale weg in NL). Het was een lekkere dag, mooie wegen en prachtig weer. Ik wilde graag gaan wildkamperen, af en toe onderweg naar plekjes gekeken om te overnachten. Op gegeven moment zag ik een mooie locatie en besloot ik daar te overnachten. Tot ik even wilde omdraaien om mijn motor mooi neer te kunnen zetten. Oeps, dat was toch iets meer modder dan verwacht. Wat ik ook deed ik kwam er niet uit, maar een grotere weg gelopen en voorbijgaande auto's om hulp gezwaaid. Na een half uur een busje meer vijf Russen. Motor samen eruit getrokken en ik maar weer verder gereden, had even zin om af te koelen. Even nog met het pontje en later een andere plek gevonden. Tent opgezet en gaan eten en slapen. Ik kreeg nog bezoek van twee jongens op een kleine motor die nieuwsgierig waren. Eentje kwam later terug met een rugzak vol fruit en groene.

Dag 32, ergens naar Kazan, 245 km.

Het wildkamperen vond ik niet vervelend, voelt toch fijner dan in een hostel. Al is het ontbreken van een douche wel jammer. Weer een mooie rit met alweer mooi weer, veel bijzondere landschappen. Mijn navigatie wilde me over een steile modderige afdaling laten gaan van bijna een halve km, niet dus hè. Dan maar omrijden. Eenmaal in de grote plaats Kazan bleek het hostel niet in het centrum te zijn maar buiten de stad. Daar wilde iedereen met mij en de motor op de foto en ze vroegen zelfs of ze ervoor moesten betalen (uiteraard niet). In de avond heb ik twee keer avondgegeten. Zelf om half zeven en later met een groep Russen die me perse mee wilde laten eten.

Dag 33, Kazan.

Zo, lekker sag rust en gelijk alles maar weer wassen. Ik wilde naar een aquapark, maar 30 entree vond ik iets teveel van het goede. Dus lekker naar een strandje geweest en daar lekker ontspannen en gezwommen. Eind va aan de middag was ik weer terug, samen met de Russen boodschappen gedaan en daarna gegeten. Avondeten gaat altijd icm met wodka, al is dat hier toch iets lekkerder. Een van de Russen was een brandweerman, dus ik werd in een brandweerpak gehezen. Hij had ook nog een pet voor me van de Russische brandweer. Ik ben niet al te laat gaan slapen omdat ik door het gesnurk de vorige nacht niet goed had geslapen.

Dag 34, Kazan naar eiland,

Zo vertrokken uit Kazan met weer geen idee waar ik ga slapen. Halverwege kreeg ik slecht wegdek wat vervolgde in een pont. Alleen was er geen punt maar waren ze een brug aan het bouwen (drijvende brugdelen), zou in een uurtje klaar moeten zijn. Ik uur gewacht en ik zag nog geen vooruitgang, twee uur later was het niet veel beter. Ik ondertussen met twee Russische jongens wezen zwemmen (wel lekker als je al twee uur in de zon met je motorkleren aan wacht). De jongens hadden het over de Dakar, ik maar denken dat het over de Kamas voor ons ging. Na drie uur konden we over, bleek alleen al heel snel dat het niet over de vrachtwagen voor ons maar de wegen ging. 30km door het zand geploegd toen ik bij een doorlopend pad kwam, ik en mijn navigatie waren en beetje de weg kwijt. Af en toe zag ik een andere auto dus de paden moesten wel ergens naartoe leiden. Uiteraard door het zand nog een keer gevallen. Bij het doorlopend stuk, doodlopende door een rivier mijn tent opgezet bij toevallig een stel Russen die ik tegenkwam en aan het kamperen waren. Heel gezellig, samen gegeten en bij het kampvuur gezeten. Alleen de hond die ze bij zich hadden (vergelijkbaar met een herdershond) had me aangevallen. Eerst grommen en daarna volop mij. De mensen hielpen me en bonden de hond vast. Geen wonden gelukkig, maar goed geschrokken.

Dag 35, eiland naar Naberezhnye Chelny, 232km.

De volgende ochtend na het ontbijt viel de hond me weer aan, dit keer waren er drie man nodig om hem in bedwang te houden. Het had vannacht geregend, gelukkig niet zoveel. Zou het echt gegoten hebben wist ik dat ik niet weg zou kunnen komen met de motor. Maar het beetje regen had juist de weg iets harder gemaakt. De Russen moesten dezelfde kant op als ik, een Jeep voor mij en een Jeep achter mij reden we weg. Na tien meter lag ik alweer, het was wat glibberig en door het hoge gewas zag ik de diepe kuil niet. Met mijn wielen wijzend naar de lucht mijn motor met paar man omhoog getild. Vervolgens Nog 40km geploegd door het zand toen we bij de verharde weg aan kwamen. Daarna met veel asfalt door kunnen rijden. Bij de snelweg zag ik een cafe met wifi, snel een hostel geboekt (was lek geprikt, zeker alleen op mijn voeten al 150 muggenbulten, ze warwn erdoor zelfs opgezet). Het hostel bleek niet te vinden zijn, samen met een aardige Rus 2 uur gezocht. Bij de locatie waar het moest zijn was niemand. Andere hostels wilden me niet hebben, omdat ze me niet konden registreren (al 8 jaar niet meer nodig voor slechts 1 nacht, maar ze zijn hier nog wat ouderwets). Uiteindelijk bij een hotel uitgekomen die me wel kon registreren, omdat de Rus het zo lullig vond betaalde hij mee (hij stond erop), hij 24E en ik 16E. Eigenlijk wilde hij nog meer betalen maar minder dan dit lukte me niet. Wel super aardig als wildvreemde! Later het hotel om een dokter gevraagd omdat mijn handen nogsteeds rintelden, dacht misschien door de hondenbeet. De dokter was na 20 minuten op mijn kamer en hij nam mee eigenlijk direct mee naar het ziekenhuis (Russische ambulances zijn erg oud maar snel). Daar antibioticakuur voorgeschreven gekregen en alles was ontsmet en ingepakt. De ziekenhuizen hier hebben toch echt lagere standaarden dan in Nederland. Om elf uur was ik terug in mijn hotel, even gegeten en maar slapen.

Dag 36, Naberezhnye Chelny naar Ufa, 350km.

Ik was best vermoeid, maar het waren mooie wegen met overal asfalt. Op mijn gemak naar Ufa waar ik een hostel had geboekt. Eigenlijk weinig gebeurd deze dag, ik heb me slechts verplaats. Wel in een zeer net hostel terecht gekomen. Al snel in slaap gevallen en om acht uur werd ik wakker en ben ik maar gaan koken. Eindelijk weer eens groene, aardappels en vlees. Heerlijk!

Over een kleine week zit ik alweer in Kazachstan. Nu nog twee uur tijd verschil, maar dat gaat de komende weken vier uur worden. Ik hoop alleen dat geld geen probleem gaat worden in de komende landen. Maar dat zie ik dan wel weer. Nu nog af en toe 3g dankzij mijn Russische simkaart.

Zijn we geen vrienden op Facebook, voeg me dan toe. Daar plaats ik regelmatig een leuke foto met update.