22 dagen en 5500 km verder

13 landen, 11 hoofdsteden, 5500km en 22 dagen verder ben ik in Tallinn (hoofdstad van Estland). Ik moet zeggen dat ik al die steden een beetje zat aan het worden ben. Ik kan niet wachten om het onbekende te zien. Het platte land van Rusland en Kazachstan. Het ontmoeten van de locals enz. Mijn reis gaat nu eigenlijk pas beginnen. Ik wil iedereen bedanken voor alle leuke reacties en likes op Facebook! Ook ben ik drie keer al van tijdzone veranderd, maar gelukkig past mijn telefoon dit automatisch aan.

Dag 13, Chisinau naar Vinnytsia (Oekraïne), 320km.

Vandaag heb ik twee grensovergangen gehad, uiteraard naar Oekraïne, maar ook in Moldavië zelf. Een deel van Moldavië wordt door de Moldaven als appart land gezien. Zoals Friesland maar wel met een strenge grenscontrole vol met militairen. Alles eenmaal in drievoud ingevuld bij drie hokjes mocht ik verder. Daarna de grens naar Oekraïne, ook hier weer aan tig man en vrouw mijn paspoort moeten tonen.

De wegen zijn niks beter geworden, kraters en gebrek aan asfalt is normaal onderweg. Hierdoor trilt mijn balhoofd voor de derde keer los. Hopelijk voor de laatste keer. Een stel boeren helpt me vriendelijk als ik vraag of ik gereedschap mag lenen. Alweer accepteren ze geen vergoeding (en hun koffie is zeer zoet). Geld pinnen was lastig, veel banken spugen mijn pas gewoon weer uit. Later heb ik geluk en krijg ik geld uit de muur dus ik kan weer tanken. Foto's maken in de kleine dorpjes is uit den boze. Ik ben gewaarschuwd om het niet te doen omdat de politie mij dan zal arresteren wegens potentiële spionactiviteiten. Eenmal in Vinysia bij werelds grootste openwater fonteinenshow vraag ik eerst aan de politie of ik foto's mag maken, gelukkig mag dit.

Dag 14, Vinytsia naar Kiev, 270km.

De dag kon niet slechter beginnen, ontzettend veel regenen en een jankend kind waar zelfs een arts voor was gekomen met assistentes. Hoe dichter ik in de buurt kwam van Kiev hoe beter de wegen werden. Ik kwam zelfs snelweg tegen. Alleen wel met zebrapaden, bushaltes en van alles en nog wat op de vluchtstrook (fietsers, paard en wagen, kraampjes, geparkeerde auto's,). Als je naar een dorpje wilde dat aan de andere kant van de snelweg was moet je een u-bocht maken en daarna de afslag pakken.

Kiev was erg bijzonder om in deze tijd te zien. Er zijn nog zoveel sporen van het geweld eind vorig jaar. Hoofdstraat afgezet met blokkades van steen en autobanden, straten zonder stenen (werd gebruikt om mee te gooien), tentenkampen voor de opstandelingen (slapen er nog) en veel tijdelijke herdenkmonumenten. In mijn hostel zat een moeder met haar dochter die waren gevlucht,

In het hostel ontmoette ik ook een 50-jarige Duitser waar ik een biertje mee ging doen. Toen vertelde hij mij dat Oekraïne zeer geschikt is voor betaalde vriendinnen xd.

Dag 15, Kiev naar Lutsk, 470km.

Ik heb een lange dag voor de boeg dus begin ik op de snelweg. Na een uurtje ga ik er vanaf omdat ik toch ook wat van het land wil zien. De wegen zijn niet al te best naast de snelweg. Een grote gatenkaas, maar soms ook een paar km mooi. Op gegeven moment knal ik in een gat van 30cm diep en 1 meter rond, met als vervolg dat alles wat vast hoort te zitten los was gegaan of verschoven was. Ik was al blij dat ik rechtop bleef. Ook een deuk in mijn velg kon er nog wel even bij. Alles leek verder in orde dus verder gereden. Eenmaal bij het hostel blijkt dat ik een spanband in mijn achterwiel heb, en een koker kapot was (extra bagageruimte). Gelukkig was de inhoud te groot om langs een jerrycan te gaan die eronder stond. Vervolgens na goed gegeten te hebben heb ik de hele avond besteed aan reparaties.

Dag 16, Lutsk naar Warschau, 330km.

Hier kan ik kort over zijn. Mooi weer, betere wegen, motor bleef heel, vollop gewerk aan nieuwe snelwegen, niks op aan te merken. Warschau is best een mooie stad, ook gezellig en eindelijk zie je weer winkels in het centrum. Dat heb ik al een tijdje niet gezien. Maar als men geen geld heeft om te shoppen, waarom zou je dan winkels op een dure locatie plaatsen. Een Italiaan vroeg om half elf of ik meeging uit eten, als Hollander had ik natuurlijk al gegeten, ben wel meegegaan voor een biertje.

Dag 17, Warschau naar Atenty (bij de grens met Litouwen), 240 km.

Eindelijk kan ik weer op een camping slapen. Maar voordat ik op pad ging wilde de Italiaan nog erg graag met mij op de foto samen met mijn motor. Ik werd geflitst met 100 waar je 60 mocht ( van voren dacht ik), dus die krijg ik niet thuis. Vier huizen is bebouwde kom en voordat je je snelheid aangepast heb ben je er alweer uit. Ach ja. Op de camping dat maarliefs 2,25 kostte kon ik lekker zwemmen in het meer. Later die avond met vijf polen rond het kampvuur gezongen en gedronken. Perfecte afsluiting van een dag op de camping.

Dag 18, Atenty naar Vilnius, 220km.

De wegen worden mooier en mooier, maar het landschap wel saaier. Het landschapnis plat geworden en naast de toch niet al te mooie huizen en verre uitichten is het bijna Nederland (Veluwe). Ik rij even door net als de laatste dagen om straks optijd bij de grens van Rusland te staan en ook nog de steden te kunne zien in de baltische staten. Ik begin wel vermoeid te raken. Vilnius is niet zo bijzonder, relatief klein centrum maar wel mooi en oud architectuur.

Dag 19, Vilnius naar Riga, 320km.

Met weinig stops kom ik betijds in Riga aan waardoor ik dezelfde dag de hele stad heb ontdekt voor zover ik dat wil. Ook hier mooi en oud, maar alles begint erg op elkaar te lijken en de lol gaat er een beetje af. In de avond in de stad even aan mijn planning gewerkt om te kijken hoe de reis eruit gaat zien in Rusland en Kazachstan nu ik al even gereden heb en weet wat fijn is en wat niet.

Dag 20, Riga, 50km.

Heerlijk uitgeslapen en daarna verder geslapen op het strand. Heerlijk! Alleen net als gisteren is het in het hostel weer zeer warm (6e en hoogste verdieping), geen airco en 8 man op een te kleine oppervlakte. In de avond met twee Italianen de stad in geweest, al moesten ze wel eerst even eten.

Dag 21, Riga naar Tallinn, 310km.

Na aankomst eerst een biertje in de stad gedaan. Het hostel zit midden in de oude stad. Kan ook merken dat het een oud gebouw is. Sommige deuren zijn zo klein dat ik gebukt erdoorheen moet, dus ja ik heb me meerdere malel mijn hoofd gestoten. Ik had geen zin om de stad te verkennen en ook niet om alleen uit te gaan (niemand ontmoet). Dus sinds een lange tijd geleden heerlijk op de bank een filmpje gekeken.

Dag 22, Tallinn.

Na wakker geworden te zijn in mijn hostelkamer zonder ramen en die je moet bereiken via een andere slaapzaal (verdenk dat het van oorsprong een bezemkast is), ga ik na onbeten te hebben naar de stad. Met een gratis tour door de stad zie ik in redelijk korte tijd alle toeristische attracties. Daar heb ik nog een duitse jongen ontmoet die op de fiets was gekomen (2000km in zijn eentje). Samen hebben we nog een biertje gedaan. Het bleef er wel bij een, want een biertje kost hier maarliefs 6 euro. Esland is duidelijk het duurst van de drie Baltische landen. In de avond lekker aan de blog gewerkt en weer gekookt, uit eten is immers hier te duur.

Zo, morgen nog een camping aan het strand en dan op naar Rusland. In Sint Petersburg ga ik mijn verjaardag vieren (wie komt gezellig langs?). Ik ben erg benieuwd naar Rusland, want mijn avontuur gaat nu pas echt beginnen. Al waren Roemenië, Moldavië en Oekraïne ook al erg bijzonder!